TOP

Автор: Виталий Цыганков

6 жніўня ў Варшаве прайшла канферэнцыя «Новая Беларусь». Галоўная палітычная тэндэнцыя, якую яна прадэманстравала, – пацверджанне наяўнасці пэўнага процістаяння паміж палітычнай групай вакол Палка Каліноўскага і офісу Святланы Ціханоўскай.

Расейская прапаганда асядлала заходні наратыў “прыгнёту” і “паліткарэктнасці”. І калі вы раптам займаецеся такой наіўнай рэччу, як планаванне ўласнага жыцця – то вось вам мой невялікі прагноз. Нават не прагноз, а хутчэй, аналіз, ці развагі ўслых.

Не знойдзеш у Беларусі СМІ, якое б не згадвала ў тым ці іншым ключы Станіслава Станіслававіча Шушкевіча. Але для «Свободных новостей» ён стаўся фактычна хросным бацькам: у 1991-м кіраўнік тагачаснай Беларусі пагадзіўся даць вялізнае інтэрв’ю ў першы нумар штотыднёвіка. Параўнайце з найноўшым часам: ды цяпер такое немагчыма ўявіць! У час, калі Беларусь развітваецца са Станіславам Шушкевічам, мы, аднак, хочам згадаць не тое яго першае слова ў СН, а – апошняе інтэрвію, якое ўзяў у 2010 годзе Віталь Цыганкоў. Публіцыст прапанаваў тады дзяржаўнаму дзеячу празважаць над тым, што будуць казаць пра яго пасля сыходу з жыцця... 

Існуюць дзве групы, якія адмаўляюць беларусам у падрыхтаванасці да пераменаў і лепшага жыцця. З аднаго боку – «патрыёты», якія не ўспрымаюць большасць беларусаў як дастаткова «правільных», з другога боку – некаторыя палітолагі, якія нястомна імкнуцца даказаць беларусам, што іх чакаюць неймаверныя жахі пасля перамогі над Лукашэнкам.

Как-то я ехал в поезде из Германии в Прагу, и со мной в купе оказался немолодой этнический китаец, гражданин Франции. Это было лет 15 назад, задолго до того, как Китай при полном согласии большинства населения начал строить концлагеря для уйгуров и создавать цифровую диктатуру, в традициях Большого Брата следя за каждым гражданином. Но уже тогда этот китаец, который эмигрировал из страны в начале нулевых, эмоционально рассказывал мне про цензуру, про преследования диссидентов, про контролируемый интернет, про бесправие обычных граждан.

Ці ёсць нейкая ідэалогія ў тых, хто сам сябе красамоўна назваў ябацькі? Я, канешне, не бяру «масавага чалавека», для якога і слова «ідэалогія» часам занадта цяжкая для разумення. Я кажу пра тых, каго называюць «бацькіны эксперты» — ідэолагі, прапагандысты.

Кандидат в президенты Беларуси Ярослав Романчук в 2010 году шёл на выборы с лозунгом «построим новое, сохраним лучшее». Безотносительно того, чем закончилась компания для страны и для Романчука лично, -— стоит признать, что тот лозунг вполне соответствовал, как говорится, духу времени и чувствам большинства.

Аркадий Мошес, директор исследовательской программы по Восточному Соседству ЕС и по России Финского института международных отношений в интервью «СН» объясняет пассивность Запада в белорусском вопросе и настаивает, что Лукашенко знает «красные линии» в отношения с Кремлём и поэтому целиком устраивает Москву.